宫本武藏却依旧不敢置信地望着自己手中被叠在一起的两把武器,喃喃说道。
a a a a “不,我没有败!”
a a a a “我的武士之魂……”
a a a a “聂风,我们再来打过!”
a a a a 许莫超停下脚步转过头,“还打?你先把剑拔出来再说吧!”
a a a a “岂有此理!”
a a a a 宫本武藏还以为许莫超是在讽刺他拔不动剑,不禁勃然大怒。
a a a a 然后他就发现自己真的拔不出剑来了。
a a a a 雪饮狂刀的刀鞘就仿佛一把大锁牢牢锁住了他的武器,任他怎么努力都休想拔出来。
a a a a “现在可以带我们去见那个人了吧?”
a a a a 许莫超也不着急,就这样笑吟吟地看着这位东瀛剑圣拼命拔剑。
a a a a 半晌过后,宫本武藏终究还是颓然放弃了。
a a a a “宫本茂,清扫战场。”
a a a a “无名君,聂君,还有二位,请随我来。”
ntsrit